Obecnie Polsce dostępny lek na receptę zawierający bardzo dużą dawkę levonorgestrelu, syntetycznego progestagenu, opóźniającego proces owulacji (jeśli jeszcze do niego nie doszło), ponadto zagęszcza śluz w szyjce macicy, co utrudnia dostęp plemnikom. Kontrowesje wzbudza fakt czy utrudnia zagnieżdżenie zapłodnionej komórce jajowej (jeśli do zapłodnienia doszło) -działanie poronne. Jednak jesli udowodnionoby takie działanie ginekolog nie mógłby przepisać takiego leku. Dostępny jest w większości aptek i tylko na receptę. W przypadku stosunku bez zabezpieczenia należy przyjąć 1 tabletkę, jak najwcześniej po stosunku, jednak nie później niż 72 godziny. Późniejsze przyjęcie tabletki znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo działania. Po 72 godzinach ginekolog nie powinien go przepisywać, gdyż statystycznie już nie zadziała. Obecnie zgodnie z prawem unijnym dostępny jest inny preparat, który jest bez recepty, a co ciekawe ma silniejsze i skuteczniejsze działanie. Jest dostępny w każdej aptece.
Tak jak przypadku wkładki wewnątrzmacicznej leki te wzbudzają kontrowersje, co do ew. działania wczesno-poronnego odsyłam na strony stowarzyszeń pro-life:
http://www.wandea.org.pl
http://www.npr.prolife.pl
Początek: Grupa krwi, HBs, HCV, HIV, USR, morfologia, badanie moczu, glukoza, toxoplazmoza, CMV, różyczka, cytologia, TSH, masa ciała, ciśnienie krwi. Badanie ginekologiczne.
Co 4 tygodnie: morfologia, badanie moczu, masa ciała, ciśnienie. Badanie ginekologiczne.
Dodatkowo:
20-24 tydzień: próby wątrobowe, czynniki krzepnięcia
24-28 tydzień: próba obciążenia glukozą
32-36 tydzień: posiew z pochwy w kierunku GBS, powtórka HBs i USR
9-11 tydzień
18-22 tydzień
28-32 tydzień
Ponadto ginekolog nieobowiązkowo wykonuje badanie genetyczne w 11-13 tyg oraz badanie anatomiczne 18-22 tyg.
Ginekolog przeprowadza wywiad, następnie badanie składa się z oglądania, badania przez pochwę, badania piersi i/lub badania przez odbytnicę. Badanie wymaga opróżnienia pęcherza moczowego. Badanie przedmiotowe wewnętrzne ginekologiczne odbywa się na fotelu ginekologicznym. Po rozebraniu dolnej połowy ciała kobieta układa się na fotelu w taki sposób, że ma zgięte we wszystkich stawach kończyny dolne. Ponadto, kobieta rozchyla nogi, przez co stwarza dobry dostęp do badania narządów płciowych. Ginekolog badanie rozpoczyna oglądaniem sromu i okolicy krocza. Dalszym etapem badania jest badanie we wzierniku dopochwowym. Wzierniki powinny być sterylne. Ginekolog rozchyla palcami lewej ręki wargi sromowe, a następnie wprowadza wziernik do pochwy - jednocześnie uciskając go ostrożnie w kierunku krocza. Ponieważ wziernik wprowadzany jest stopniowo, ginekolog dokonuje równocześnie oględzin ścian pochwy, aby na koniec dokładnie obejrzeć tarczę szyjki macicy. Jeżeli jest to wskazane, ginekolog pobiera rozmazów z pochwy i szyjki macicy. Po wyjęciu wziernika ginekolog przystępuje do badania wewnętrznego zwanego też dwuręcznym lub zestawionym. Ginekolog staje między nogami pacjentki, a następnie kciukiem oraz palcem wskazującym jednej ręki obmacuje sklepienie pochwy, szyjkę macicy, jej ujście zewnętrzne. Następnie, ginekolog "ustalając" macicę ręką wewnętrzną, drugą ręką - spoczywającą na podbrzuszu pacjentki bada położenie macicy, jej topografię w stosunku do ścian miednicy, wielkość, konsystencję. W badaniu dwuręcznym ginekolog wyczuwa również jajniki i jajowody. Niekiedy konieczne jest badanie przez odbytnicę. Następnie po ubraniu dolnej części następuje badanie piersi, na które składa się ocena gruczołu piersiowego oraz węzłów chłonnych.
*Badanie jest niebolesne.
Badanie urodynamiczne ma za zadanie zróżnicowanie jaka postać zaburzenia oddawania moczu występuje u pacjentki.
Badanie wykonuje najczęsciej ginekolog lub urolog. U kobiet najczęściej są to Wysiłkowe Nietrzymanie Moczu (WNM), pęcherz nadreaktywny, pęcherz neurogenny, uszkodzenie działania zwieracza cewki moczowej, oraz postacie mieszane. Badanie urodynamiczne umożliwia zastosowanie optymalnej terapii, która w każdej postaci jest inna (leczenie operacyjne, rehabilitacja, terapia farmakologiczna). Badanie polega na założeniu trzech czujników do pęcherza moczowego, pochwy oraz odbytnicy. Do pęcherza moczowego podawany jest płyn, a subiektywne odczucia pacjentki i obiektywne odpowiedzi z założonych czujników, po odpowiedniej analizie umożliwiają prawidłową diagnozę.Najczęściej obecnie stosowanym leczeniem operacjnym są operacje pętlowe. (TVT, TOT, IVS ew. laparoskopia). Do badania nie jest konieczne dodatkowe przygotowanie. Przed badaniem ginekolog wykonuje jeszcze badanie USG z pełnym pęcherzem moczowym. Następnie ginekolog bada ginekologicznie, a następnie ginekolog przystępuje do badania urodynamicznego.
ZDANIA SĄ PODZIELONE. (...)"Prof. Jędrzejczak był jednym z pierwszych naukowców, który już w połowie lat 90. wychwalał zalety inżynierii tkankowej. Dlaczego zatem dziś,w wypowiedziach dla mediów, inżynierię tkankową, wykorzystującą mrożone komórki macierzyste krwi pępowinowej, nazywa obiecywaniem gruszek na wierzbie? Nie jestem dogmatykiem, lecz sługą wiedzy. Istnieje zasada najpierw zbadać, potem sprzedawać , a nie odwrotnie. Przykładowo, okazuje się, że po rozmrożeniu komórki krwi pępowinowej mogą być zbyt delikatne, by je skutecznie i efektywnie różnicować w komórki wyspecjalizowane."(...) Ja uważam, że nie ma to sensu. W Krakowie są co najmniej 2 takie banki i każdy ginekolog ma możliwość organizacji pobrania krwi podczas porodu. Ginekolog może ale nie ma obowiązku proponować takiego rozwiązania.
Polega na ocenie mikroskopowej pobranej wydzieliny z pochwy i określeniu rodzaju mikroorganizmów w niej występujących. praktyce najczęściej stosuje się skalę sześciostopniową (według Jiroveca-Petera Maleka) w postaci liczb rzymskich od I do VI, które oznaczają:
I i II - stan prawidłowy,
III - zapalenie bakteryjne pochwy,
IV - zapalenie rzeżączkowe,
VI - zapalenie grzybicze
*badanie jest niebolesne
Dodatkowo można wykonać:
Badanie cytologiczne szyjki macicy jest badaniem przesiewowym mającym na celu wykrywanie zmian nowotworowych szyjki macicy, każda współżyjąca kobieta powinna je wykonywać 1-2 lata. Polega ono na pobraniu rozmazu złuszczonych komórek nabłonka szyjki macicy, a preparat ocenia się w badaniu mikroskopowym. Kobiety z grupy ryzyka powinny być badane częściej. Obecnie badanie oceniane jest wg. skali Bethesda, jednak równocześnie wynik podawany jest w skali Papanicolau: Znaczenie praktyczne badania cytologicznego:
I - wynik niepodejrzany
II - wątpliwy, ale niepodejrzany
III - wynik niepewny
IV - duże podejrzenie raka
V - rozmaz przemawia za rakiem
*Skuteczność w rozpoznawaniu ok. 75%
*Badanie jest niebolesne
Zabiegi elektrostymulacyjne pochwy są stosowane w przypadkach nietrzymania moczu wysiłkowego, parć naglących, nadreaktywności pęcherza moczowego, w przypadkach bolesnego miesiączkowania oraz bolesnych stosunków płciowych. Polegają na pobudzaniu mięśni oraz nerwów w obrębie miednicy mniejszej prądem stałym lub zmiennym przez 30minut dziennie. Jest to alternatywa leczenia operacyjnego i w 1 stopniu nietrzymania moczu skuteczna 75%. Badanie wykonuje zwykle ginekolog, rehabilitant lub urolog.
Jest chorobą polegającą na występowaniu komórek endometrium poza jamą macicy. Ginekolog może zlokalizować fragmenty śluzówki macicy, występujące np. w zagłębieniu odbytniczo-macicznym (podobnie jak w każdym innym miejscu, takim jak: ściana jelit, mięsień macicy, ściana pęcherza moczowego, skóra, rana pooperacyjna) komórki podlegają takim samym zmianom hormonalnym jak śluzówka jamy macicy, a więc cyklicznemu rozrostowi, krwawieniu i złuszczaniu. Powoduje to bóle, dyspareunię (bolesne stosunki płciowe), a także wtórne zrosty w jamie brzusznej, mogące doprowadzić do niedrożności jajowodów i niepłodności. W diagnostyce endometriozy, ginekolog obok badań nieinwazyjnych ginekologicznego i ultrasonograficznego może wykonać badanie laparoskopowe z pobraniem wycinków z podejrzanych zmian.
Nie ma badania, które pozwala na stwierdzenie ta, a nie inna hormonalna antykoncepcja, mechanizm działania polega na blokowaniu owulacji, producenci zalecają stosowanie tabletek w cyklu 21 dniowym z 7 dniową przerwą, w której powinno rozpocząć się krwawienie, lub 24 tabletki hormonalne i 4 tabletki placebo, niekoniecznie "niska" dawka hormonów dla danej pacjentki jest lepsza
PLASTRY antykoncepcyjne, których zaletą jest ominięcie w metabolizmie wątroby, przez co poszerza grupę kobiet, która może stosować antykoncepcję hormonalną o pacjentki z zaburzeniami pracy wątroby, dodatkowym plusem jest konieczność stosowania jedynie raz w tygodniu (3plastry na cykl), minusem jest cena, oraz wątpliwa estetyka
RING - dopochwowa gumka uwalniająca hormony przez 21 dni, ze względu na najniższą ilość estrogenów proponowana u pacjentek z zaburzeniami krzepnięcia.
W przypadku regulacji cyklu stosuje się tabletki o większej zawartości hormonów.
W przypadku problemów z cerą i nadmiernym owłosieniem stosuje się tabletki z działaniem antyandrogennym
U kobiet karmiących stosuje się antykoncepcję jednoskładnikową (stosowane bez 7 dniowej przerwy), ktorą mogą zastosować od 6 tyg. po porodzie:
(zastrzyki i minipills)